Benim hikâyem seninle başladı sevgilim. Güneşim oldun, gündüzü de gördüm sonunda. Gecenin karanlığını nihayete erdiren senin gözlerindeki ışıltıydı. Nasıl sevmem ki senin gülüşünü… Nasıl özlemem yanımda olmadığın her saniye… Seni düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Hoş, kendini bu hoşluktan uzaklaştırmak isteyen kim? Düşler âleminde dolaşıyorum sanki. Hikâyemin başkahramanı sen… Çünkü hiç rüya görmedim ben, varsa yoksa kâbus doluydu gecelerim. Ama sen sevgilim… Sen benim hayatımın anlamlı yanlarını ön plana çıkarma gücümü kendimde bulduranımsın. Beni ben yapan duygularıma beni yeniden kavuşturanımsın. Robot olmadığımın farkına seninle vardım sevgilim. En güzel yaşımın en güzel sevdasısın. Sen benim yol arkadaşım, hayat arkadaşımsın…
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
0 yorum:
Yorum Gönder